Σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με καρκίνο του μαστού θετικό σε υποδοχείς οιστρογόνων (ER), η μακροχρόνια χορήγηση ταμοξιφαίνης έχει αποδειχθεί ευεργετική μετά από χειρουργική θεραπεία και επακόλουθη χημειοθεραπεία. Μία από τις κύριες ανεπιθύμητες ενέργειες της ταμοξιφαίνης είναι η ανάπτυξη παθολογίας του ενδομητρίου (πολύποδες, υπερπλασία του ενδομητρίου και καρκίνος του ενδομητρίου). Οι πολυμορφισμοί PvuII και XbaI του γονιδίου του υποδοχέα οιστρογόνου-άλφα (ERalpha) και οι πολυμορφισμοί RsaI και AluI του γονιδίου βήτα υποδοχέα οιστρογόνου (ERbeta) έχουν συσχετιστεί με καρκίνο του μαστού. Έτσι, η παρούσα μελέτη στόχευε να προσδιορίσει εάν οι πολυμορφισμοί του γονιδίου ER σχετίζονται με το στάδιο του καρκίνου του μαστού ή την ανταπόκριση του ενδομητρίου στη μακροχρόνια θεραπεία με ταμοξιφαίνη σε 87 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έλαβαν ταμοξιφαίνη με θετικό σε ER καρκίνο του μαστού. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 58,7 +/- 4,7 έτη και η μέση διάρκεια θεραπείας με ταμοξιφαίνη ήταν 3,9 +/- 1,1 έτη. Κατά τη διάγνωση, το στάδιο του καρκίνου του μαστού προσδιορίστηκε ως εξής: 29 γυναίκες (32%) στο Στάδιο Ι, 49 (58%) στο Στάδιο ΙΙ και 9 (10%) στο Στάδιο III. Οι κατανομές συχνότητας των πολυμορφισμών των υποδοχέων οιστρογόνου σε όλες τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού δεν ήταν διαφορετικές από αυτές που προβλέπονταν από την υπόθεση ισορροπίας Hardy-Weinberg (ρ > 0,10). Κανένας από τους πολυμορφισμούς ER που μελετήθηκαν δεν συνδέθηκε ούτε με την παρουσία παθολογίας του ενδομητρίου ούτε με το στάδιο του καρκίνου του μαστού.